Kościół
W centralnej części wsi, przy ul. Jana Pawła II usytuowany jest kościół parafialny pw. Matki Boskiej Różańcowej. Powstał w roku 1908 jako kościół filialny parafii w Markowicach i został rozbudowany w stylu neobarokowym w 1929 r. 5 października 1929 roku rozbudowany obiekt konsekrował ks. kard. Adolf Bertram, ordynariusz diecezji wrocławskiej. Przy okazji poświęcił nowo wybudowane dla potrzeb parafii plebanię i Dom Młodzieży. W styczniu 1945 r. kościół został uszkodzony i zdemolowany działaniami wojennymi. Remont świątyni trwał w latach 1945–48. Kościół jest świątynią murowaną, potynkowaną, trójnawową.
Posiada prosto zamknięte prezbiterium, koliste i półkoliste okna, obramione wejścia. Od strony zachodniej znajduje się czworoboczna, trójkondygnacyjna wieża, zwieńczona cebulastym hełmem z krzyżem. Powyżej półkolistego portalu, z klamrowym obramowaniem, widać owalne okno. Partia dzwonnicy zwieńczona jest falistym gzymsem. Nad nawą góruje czworoboczna wieżyczka sygnaturki z cebulastym hełmem i krzyżem.
Kapliczka i krzyż
W bezpośrednim sąsiedztwie kościoła stoi kapliczka zbudowana na początku naszego wieku. Jest to obiekt murowany, potynkowany, usytuowany na planie kwadratu. Posiada narożniki od frontu ujęte lizenami z trójkątnymi przyczółkami, zwieńczone sterczynami z dwuspadowymi daszkami. W szczycie znajduje się przepruta wieżyczka sygnaturki. Okna i wejścia do kapliczki są zamknięte półkoliście. Wewnątrz widać współczesny ołtarzyk.
Obok domu przy ul. Jana Pawła II nr 27, tuż za przydrożnym rowem stoi kamienny krzyż, ufundowany w 1874 r. przez Pawła i Józefę Czogalla z Nendzy. Posiada on prostopadłościenny postument, zwieńczony gzymsem. Na postumencie znajduje się wysmukły krucyfiks z zakończonymi trójlistnie ramionami. Krzyż otoczony jest metalowym płotkiem.